Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να 'χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας αύριο, θα τη διαβάζουν τα παιδιά
στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων..
Τάσος Λειβαδίτης


Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, Madnifesto By mathitikiprotovoulia




Madnifesto
By mathitikiprotovoulia

Εμείς σαν νέοι, μαθητές, φοιτητές,
μελλοντικοί πολίτες αυτού του μπάχαλου
που ονομάζεται Ελλάδα,
ελπίζουμε να ζούμε την Πρεμιέρα.
Την Πρεμιέρα του πεσίματος αυτής της Βαβυλώνας,
αυτής της ψεύτικης Βαβυλώνας.
Θέλουμε επιτέλους να καταλάβετε ότι δεν είμαστε
τα προβατά σας. Δεν είμαστε κανενός τα πρόβατα.
Θέλουμε επιτέλους να ζήσουμε,
να ζήσουμε τη ζωή που μας κρύβετε,
τη ζωή που μας κουκουλώνετε,
τη ζωή που χάνουμε,
τη ζωή που επιθυμούμε.
Θέλουμε να μπορούμε να ζήσουμε
λεύτεροι, χωρίς φόβο εάν είμαστε
μουσουλμάνοι, χριστιανοί, ινδουϊστές,
χωρίς φόβο εάν είμαστε
λευκοί, μαύροι, κίτρινοι
χωρίς φόβο εάν είμαστε
αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι,
χωρίς φόβο εάν δεν έχουμε λεφτά
χωρίς φόβο εάν δεν έχουμε δικό μας σπίτι
χωρίς φόβο εάν δεν έχουμε το πιο ακριβό αμάξι
χωρίς φόβο εάν δεν έχουμε κάτι να δείξουμε
χωρίς φόβο για το τι θα πουν οι γύρω μας
ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,
κάτι που έχετε ξεχάσει εσείς οι “μεγάλοι”
οι “σοφοί” και εσείς που έχετε “εμπειρίες”.
Εσείς που είσαστε η γενιά του Πολυτεχνείου
σκουριάσατε. Οι δήθεν εξεγερμένοι που
τώρα δε θέλετε να σηκωθείτε από τον καναπέ
του σπιτιού σας, από την TV σας, από αυτή
την άθλια “βολεμένη” ζωούλα σας.
Εσείς που δεν αγαπάτε πια, που δεν νοιάζεστε,
που δεν έχετε τύψεις, που δεν αντιδράτε,
που μόνο πουλάτε και αγοράζετε, που μόνο μολύνετε,
που μόνο γιορτάζετε, που μόνο δείχνετε.
Εσείς που λέτε πρέπει να υπάρξει αυτή η αλλαγή
αλλά τίποτα δεν κάνετε;

Και εσείς που λέτε ότι δεν έχουν νόημα αυτά,
και εσείς που λέτε ότι τους ίδιους αγώνες κάνατε,
και εσείς που λέτε ότι θα μας φάει το σύστημα,
ΕΜΕΙΣ απαντάμε ότι όσοι είναι να λακήσουν ας λακήσουν.
Και όσοι κρατηθούμε. Και όσοι αντέξουμε.
Και όσοι έρθουν, συνεχιστές.

Νομίζαμε ότι είσασταν δίπλα μας.
Γονείς. Νομίζαμε. Μην ανυσηχήτε όμως.
Δεν θα σας ξαναενοχλήσουμε. Θα σας αφήσουμε
μονάχους στη πίκρα σας. Στο μικρό σας φαίνεσθαι
ενώ εμείς θα παλεύουμε για το μεγάλο μας είναι.
Ένα είναι που δε βλέπει λεφτά, πλούτο, καταγωγή,
δέρμα ή πιστεύω. Ένα είναι που βλέπει στην αξιοπρέπεια
ενός ανθρώπου, στον άνθρωπο.

Όσα ΜΑΤ και να μας στέλνετε για καταστολή
των πορειών μας, όσους τρομονόμους και να ψηφίζετε,
όσα, όσους, όσο… εμείς θα αντιστεκόμαστε.
Θα αντιστεκόμαστε στο πεθαμένο μέλλον μας.
Θα αντιστεκόμαστε για πάντα.

Αυτό που έγινε δεν θα ξεχαστεί, ούτε θα περάσει
με το γιάτρεμα του χρόνου που εσείς πολύ καλά ξέρετε,
ούτε με το να το κλείσουμε για τον εαυτούλη μας.

Θα έρθει η ώρα που θα υψώσουμε τις αδυναμίες μας,
τις ανασφάλειές μας, της ήττες μας, της νίκες μας,
της στενοχώριες μας, της χαρές μας, τις πίκρες μας,
τις τύψεις μας, τη ζωή που θέλαμε να ζήσουμε,
την αντίληψη που κουβαλάμε, την αντίληψη που κουβαλάγαμε.
Και τότε ο χρόνος δε θα έχει σημασία, γιατί ο χρόνος
μας περιμένει να ξαναβγούμε στους δρόμους,
και ας γυρνάει προς τα πίσω, πιο πολύ κουράγιο βρίσκουμε,
πιο μεγάλο ζήλο, και θα ξαναβγούμε στους δρόμους,
με τρελούς, με μικρούς, με μεγάλους, με ανήμπορους και δυνατούς,
και δε θα μας χωράτε, ούτε εσείς ούτε οι δρόμοι
και δε θα μας χωράνε οι πόλεις, και θα ‘μαστε πιο δυνατοί,
πιο πολλοί ακόμα και απ’ τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Γι’ αυτό αδέρφια μη σκύβετε κεφάλι,
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ πάλι και πάλι και πάλη.

Και αν αργήσει ο χρόνος, θα περιμένουμε,
και αν αργήσει ο χρόνος δε θα κουραστούμε.
Και αν πέσουμε, δεν θα πέσουμε στα γόνατα,
και αν πέσουμε θα ξανασηκωθούμε.
Γιατί όσο παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας,
τόσο ο θάνατος έχει λιγότερη αξία.

Και θα λέμε, έφτασε ο καιρός,
Και θα λέμε, ήρθε η ώρα.

Δεν υπογράφουμε σαν Μαθητική Πρωτοβουλία,
δεν υπογράφουμε για μικρό-αναγνώριση και συμφέροντα
υπογράφουμε σαν ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ, σαν ΕΦΗΒΟΙ, σαν ΝΕΟΙ,
σαν ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, σαν ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ,
σαν ΑΝΘΡΩΠΟΙ πάνω απ’ όλα.






Αλέξη! Το γέλιο σου ο δρόμος μας..



vlefaro mou ahdonidhs xronhs




22 σχόλια:

mareld είπε...

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ 6/12-14/12/2008

15ΧΡΟΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ...
ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ...
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ...


ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ...

ΠΟΛΥ «ΕΝΟΧΟΣ» ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ…

ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΥΠΗΡΧΕ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, ΑΠΟΓΝΩΣΗ, ΜΙΣΟΣ, ΑΠΕΧΘΕΙΑ...
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΣΟ ΦΟΒΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΤΡΕΜΑΝ, «ΜΥΡΙΖΑΝ» ΤΡΟΜΟ...

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΝΤΑΣΗ.
ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΩΘΗΣΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΡΓΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ…

ΣΙΓΟΥΡΑ, Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ-ΜΠΑΤΣΟΣ, ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ (ΣΚΑΝΔΑΛΑ, ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ, ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ, ΔΙΑΦΘΟΡΑ)... ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 700 €…

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ, ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ, ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΥΣ...
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ "ΜΕΓΑΛΑ" ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ, Η ΠΛΗΘΩΡΑ ΑΥΤΩΝ ΤΑ ΕΧΕΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ, ΣΥΝ ΤΑ ΕΥΝΟΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ κο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ…

ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΜΙΚΡΟΥΣ" ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΠΡΑΞΟΥΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ, ΕΘΕΑΘΗΣΑΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (ΓΡΑΒΑΤΩΜΕΝΟΙ, ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ, 50ΑΡΗΔΕΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΞΕΝΟΙ), ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ-ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΝΑ ΚΛΕΒΟΥΝ...
ΣΚΕΦΤΗΚΑΤΕ κε ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΟΣΟ ΑΣΦΥΚΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ; ΠΟΣΟ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΕΣ ΒΙΤΡΙΝΕΣ, ΕΝΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΠΕΙΝΑΕΙ;

ΠΑΝΤΩΣ ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΠΙΤΙΘΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΝΕ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΙ…

ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΧΥΘΗΚΕ ΠΟΛΥ ΑΙΜΑ πχ ΕΡΓΑΤΙΚΗ 1ΜΑΓΙΑ…

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ...
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ...


ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΛΕΞΗ… ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΥΠΕΥΤΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΟΥ, ΑΦΟΥ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ…



ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΝΕΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ, ΤΟΝ ΠΑΡΤΑΚΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ ΜΑΣ...


ΑΡΙΑΔΝΗ, 33 ΕΤΩΝ

Αστοριανή είπε...

Αριάδνη ,
δεν γνωρίζω πόσο "νέα" είσαι στη ψυχή, και πόσο "βολεμένη" είσαι...

Όταν
με "ανάγκασαν να φύγω, το 1970", ούτε καν την ηλικία σου είχα,
μα ούτε καν μια ευκαιρία φαινόταν στον γκρίζο ορίζοντα, άσχετα με τα πτυχία αριστείας και την ανάγκη επιβίωσης...
τότε μεγαλώναμε ενηλικιωμένοι και φοβισμένοι...
Τώρα, στα 33, είστε ακόμη έφηβοι, όπου οι γονείς μπορούν (!) και βοηθούν...
Τότε, στα 23, οι γονείς ακόμη δεν είχαν να ...φάνε, πόσο μάλλον να αγοράσουνε ένα διαμερισματάκι για το παιδί ή για το κορίτσι, ένα αυτοκινητάκι ιταλικό, ένα κινητό μάρκας, ντύσιμο επώνυμης μάρκας, λίγο γυμναστήριο για τα... παχάκια, λίγες κρεμούλες διεθνείς για τις πρώτες ρυτιδούλες, λίγες εξοχές, λίγες εκδρομούλες, λίγες διακοπούλες... λίγες... λίγες... !
Σας "κακο-καλομάθανε", Αριάδνη μου!
κι αυτό, σε σύγκριση, αφήνει απόσταση κατανόησης...
Υιώτα,
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Αριάδνη ,
δεν γνωρίζω πόσο "νέα" είσαι στη ψυχή, και πόσο "βολεμένη" είσαι...

Όταν
με "ανάγκασαν να φύγω, το 1970", ούτε καν την ηλικία σου είχα,
μα ούτε καν μια ευκαιρία φαινόταν στον γκρίζο ορίζοντα, άσχετα με τα πτυχία αριστείας και την ανάγκη επιβίωσης...
τότε μεγαλώναμε ενηλικιωμένοι και φοβισμένοι...
Τώρα, στα 33, είστε ακόμη έφηβοι, όπου οι γονείς μπορούν (!) και βοηθούν...
Τότε, στα 23, οι γονείς ακόμη δεν είχαν να ...φάνε, πόσο μάλλον να αγοράσουνε ένα διαμερισματάκι για το παιδί ή για το κορίτσι, ένα αυτοκινητάκι ιταλικό, ένα κινητό μάρκας, ντύσιμο επώνυμης μάρκας, λίγο γυμναστήριο για τα... παχάκια, λίγες κρεμούλες διεθνείς για τις πρώτες ρυτιδούλες, λίγες εξοχές, λίγες εκδρομούλες, λίγες διακοπούλες... λίγες... λίγες... !
Σας "κακο-καλομάθανε", Αριάδνη μου!
κι αυτό, σε σύγκριση, αφήνει απόσταση κατανόησης...
Υιώτα,
ΝΥ

Unknown είπε...

Oι καιροί είναι δύσκολοί, χρειάζεται πολύ σύναιση για να ξεφεύγει κάθε λέξη απο το ερκος των οδόντων μας! χρειάζεται σκέψη βαθειά γιατι τριγύρω παραμονεύουν καθε λογής Κίρκες για να μας παραπλανήσουν απο την ουσία, απο την πραγματικότητα!
ο αγωϊσμός πρέπει να μείνει στην άκρη! το "με συμφαίρει, δεν με συμφαίρει" να μείνει στην άκρη! Μια ματιά στην ιστορία της ανθρωπότητος δεν θα έβλαπτε, και κυρίως το λάθος να ταιριάζουμε παλιές πρακτικές στις καταστάσεις του σήμερα!
Ας βάλουμε την πικρία μας στην 'ακρη, να αφήσουμε τα παλιά και να καλοδεχτούμε τα καινούργια!
Να υποκλιθούμε με σεβασμο ,αγάπη και σύναιση στα παιδιά μας! στο μέλλον!
σας αγαπώ γιαυτό σας συγχωρώ!
Πόλυ

kiki είπε...

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι νέοι...

mareld είπε...

Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπ᾿ τὴν Ἑλλάδα,
ὀμπρός, βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο.
Τὶ, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη,
κι ἄ, ἰδέτε χώθηκε τ᾿ ἀξόνι του βαθειὰ μέσ᾿ τὸ αἷμα.
Ὀμπρός, παιδιά, καὶ δὲ βολεῖ μονάχος ν᾿ ἀνέβῃ ὁ ἥλιος,
σπρῶχτε μὲ γόνα καὶ μὲ στῆθος νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὴ λάσπη,
σπρῶχτε μὲ στῆθος καὶ μὲ γόνα νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὸ γαῖμα.
Δέστε, ἀκουμπᾶμε ἀπάνω τοῦ ὁμοαίματοι ἀδελφοί του.
Ὀμπρός, ἀδέλφια, καὶ μᾶς ἔζωσε μὲ τὴ φωτιά του,
ὀμπρός, ὀμπρὸς κι ἡ φλόγα του μᾶς τύλιξε ἀδελφοί μου.
απόσπασμα ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ
Σικελιανός

mareld είπε...

Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ’άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά
Κώστας Κινδύνης

mareld είπε...

"Θα 'ρθει καιρός
που θ' αλλάξουν τα πράγματα
να το θυμάσαι Μαρία

θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε
κρατώντας τη σκυτάλη

Μη βλέπεις εμένα μην κλαις
εσύ είσαι η ελπίδα

Άκου, θα 'ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη

δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απ' έξω

και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε
δε θα 'μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια

Οι άνθρωποι, σκέψου,
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες

να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :

απροσάρμοστοι, καταπίεση,
μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός

για το μάθημα της Ιστορίας

Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα' ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κράτησα καλά

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος

Θα την αλλάξουμε τη ζωή
...παρ' όλα αυτά Μαρία"

Κατερίνα Γώγου

Ανώνυμος είπε...

Πολλά σοφά λόγια...

Μήπως όλοι εσείς ζείτε σε άλλη χώρα;
Το λέω γιατί η ψυχή σας δεν είναι κατακερματισμένη κ αυτό με κάνει να απορώ..

Καλό σας απόγευμα! :D

mareld είπε...

Αγγελική!

Θα ήθελα να σε συναντούσα σε μια γιορτή..αλλά δεν πειράζει τους περισσότερούς μου φίλους, τους έχω γνωρίσει στο δρόμο..
Δεν έχει σημασία που ζει ο άνθρωπος ματάκια μου αλλά τι φιλοσοφική στάση ζωής έχει..παντού υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια.
Θα επανέλθω..
Φιλάκια!

mareld είπε...

ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΠΤΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ

Ευθέως αλήθεια από δύο μάρτυρες

«Είμαι σίγουρος, μολότοφ δεν υπήρξε»

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ

1 «Ο ένας αστυνομικός επέδειξε τα γεννητικά του όργανα και είπε δυνατά τη φράση "ελάτε ρε μ..." ή κάτι τέτοιο, ήταν πάντως κάτι προκλητικό. Στην ουσία τούς καλούσε να έρθουν προς αυτόν. Είδα τους δύο αστυνομικούς να βγάζουν τα όπλα τους από τη θήκη και να τα προτάσσουν σε ευθεία γραμμή, σημαδεύοντας ευθεία μπροστά. Αμέσως μετά είδαμε και ακούσαμε δύο πυροβολισμούς συνεχόμενους. Δεν γνωρίζω αν πυροβόλησαν και οι δύο αστυνομικοί, ούτε είδα εκπυρσοκρότηση από κάποιο όπλο. Μετά, χωρίς πλέον να κρατάνε κάτι στα χέρια τους, έκαναν μεταβολή και ανηφόρισαν στην οδό Ναυαρίνου με κατεύθυνση προς τη Χαρ. Τρικούπη με σχετικά αργά βήματα. Αμέσως μετά άκουσα φράσεις και φωνές: "Χτύπησαν το παιδί...".

2 «Ακουσα τι φράση που είπε ο ένας αστυνομικός προς τα άτομα που ήταν στη Μεσολογγίου και Τζαβέλλα που ήταν η εξής: "Ελάτε ρε μ...". Εβγαλε από τη θήκη του το όπλο με το δεξί του χέρι, το προέταξε ευθεία και μπροστά, σταθεροποίησε το χέρι του με το αριστερό του χέρι και πυροβόλησε ευθεία δύο φορές συνεχόμενες. Μετά οι αστυνομικοί έκαναν μεταβολή και με αργό και σταθερό βήμα αποχώρησαν προς την οδό Χαρ. Τρικούπη...».

* Σας φάνηκε ότι ήταν σε πανικό;

* «Οχι, βεβαίως. Δεν έτρεχαν και πορευόντουσαν με σταθερό βήμα. Κανείς δεν τους κυνηγούσε».

Παραθέτουμε δίπλα δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα ένορκων καταθέσεων ενώπιον του ανακριτή άλλων δύο αυτοπτών μαρτύρων του τραγικού γεγονότος του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου, οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους, αλλά οι περιγραφές τους συγκλίνουν στα βασικά σημεία της υπόθεσης από τα οποία προσδιορίζεται και η ουσία της.

Σύμφωνα με τους μάρτυρες, Λ.Β. και Ξ.Π., το περιστατικό που προηγήθηκε των πυροβολισμών δεν ήταν «τόσο σημαντικό» ώστε να προϊδεάσει για το τι θα ακολουθούσε. Συγκεκριμένα η Λ.Β. που από το μπαλκόνι του σπιτιού της, στην οδό Τζαβέλλα, τράβηξε το βίντεο με τους πυροβολισμούς και την αναχώρηση των δύο αστυνομικών από το σημείο, χαρακτηρίζει το «συμβάν» που προηγήθηκε «τίποτε σημαντικό» και μιλά για «πρόκληση» των αστυνομικών όταν επέστρεψαν πεζοί.

* Σας φάνηκε ότι οι αστυνομικοί ήταν σε κατάσταση πανικού καθ' όλη τη διάρκεια του επεισοδίου;

* «Οχι».

Ο Ξ.Π. μιλά στην κατάθεσή του για «εκατέρωθεν αντεγκλήσεις», ενώ στη συνέχεια, όπως υποστηρίζει, όταν οι αστυνομικοί άφησαν το περιπολικό και επέστρεψαν με τα πόδια, «άρχισαν να φωνάζουν προς τα άτομα που ήταν στη διασταύρωση των οδών Τζαβέλλα και Ζωοδ. Πηγής».

* Πριν από τους πυροβολισμούς είχαν δεχτεί οι αστυνομικοί επίθεση με μολότοφ ή με άλλα αντικείμενα από τα άτομα που βρίσκονταν στην Τζαβέλλα;

* «Οχι, είμαι σίγουρος ότι μολότοφ δεν υπήρξε».

* Πότε καταλάβατε ότι κάποιος είχε χτυπηθεί;

* «Αμέσως μετά τους πυροβολισμούς κοίταξα προς την οδό Τζαβέλλα και Μεσολογγίου και είδα να κείτεται στον δρόμο ένας άνθρωπος. Νόμιζα ότι είχε απλά πέσει. Υστερα από λίγο, αφού πλέον είχαν αποχωρήσει οι αστυνομικοί, ακούστηκαν κλάματα και ουρλιαχτά οπότε κατάλαβα ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/12/2008

mareld είπε...

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗ ΒΑΛΛΙΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ

Ηταν πυροβολισμός τσαμπουκά

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΝΕΛΛΟΥ

Η βαλλιστική έρευνα πεδίου στην οδό Τζαβέλλα, δηλαδή η επιστημονική διερεύνηση των αντικειμενικών δεδομένων στον τόπο του εγκλήματος, απομένει πλέον για να ολοκληρωθεί ο φάκελος, που θα τεθεί στη διάθεση του ανακριτή.

Οπως προκύπτει από τα μέχρι στιγμής δεδομένα, ο 15χρονος δεν σκοτώθηκε από πυροβολισμούς στον αέρα
Η σημασία της έρευνας πεδίου είναι σημαντική από δικαστικής άποψης, αλλά η ουσία είναι, όπως προκύπτει από τα υπάρχοντα δεδομένα, ότι ο 15χρονος μαθητής Αλέξ. Γρηγορόπουλος δεν σκοτώθηκε από πυροβολισμούς στον αέρα. Και πως από θαύμα δεν σκοτώθηκαν και άλλα άτομα από τους τρεις πυροβολισμούς είτε ευθέως είτε από εποστρακισμούς των βολίδων που έριξε ο ειδικός φρουρός.

Σε χρόνο που θα ορίσει ο ανακριτής θα γίνει τεχνική αναπαράσταση της τραγωδίας που παίχτηκε το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου. Θα μετρηθούν αποστάσεις, γωνίες ενδεχόμενης πρόσπτωσης και ανάκλασης, προσδιορισμός στάσης σώματος του 15χρονου και εντοπισμός σημείου εποστρακισμού της βολίδας.

Το ότι η βολίδα εποστρακίστηκε προέκυπτε εξ αρχής από τη στιγμή που συντάχθηκε η ιατροδικαστική έκθεση. Σύμφωνα με αυτήν, όπως προ εβδομάδος είχε σημειωθεί στην «Ε», η βολίδα παρουσίαζε σημαντική αλλοίωση στην κυλινδρική της επιφάνεια από μία πλευρά και η μύτη της ήταν αναλλοίωτη. Επίσης η βολίδα εισήλθε στο σώμα του άτυχου παιδιού από την πάνω αριστερή πλευρά του θώρακα και ακολουθώντας πορεία πίσω και κάτω δεξιά κατέληξε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο.

Ακόμη, σύμφωνα με ειδικούς, η πλευρική αλλοίωση της βολίδας δείχνει κατά κανόνα ρίψη πυροβολισμού στην ευθεία ή σχεδόν στην ευθεία και γενικά τύπο πυροβολισμών που στη διεθνή ορολογία ορίζονται χύδην ως «fuck you shots». Με άλλα λόγια, πυροβολισμοί τσαμπουκά κι ό,τι προκύψει.

Το νεότερο που προέκυψε, χθες, από τον μοριακό έλεγχο της βολίδας και των υποδόριων ιστών στην πύλη εισόδου της, στο πλαίσιο της γενικότερης βαλλιστικής έρευνας, είναι ότι ανιχνεύθηκαν μόρια συμβατά με υλικά τοιχοποιίας και ότι η πλευρική αλλοίωση της βολίδας είναι επίσης συμβατή με εποστρακισμό σε τέτοιο υλικό.

Πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εσωτερικών έχουν πάρει απόλυτες αποστάσεις από την πορεία της έρευνας που διαχειρίζεται ο ανακριτής και στην οποία παρίστανται τεχνικοί σύμβουλοι της οικογένειας του θύματος και ουδόλως ενδιαφέρονται για τη δικαστική τύχη του ειδικού φρουρού.

Οι ίδιοι θεωρούν εντελώς ακατανόητη τη στάση του, να παρακάμψει την εντολή για απεμπλοκή από το επεισόδιο και να επιστρέψει στην καρδιά των Εξαρχείων για να λύσει, με πυροβολισμούς, διαφορές επί προσωπικού ζητήματος, όπως λένε με βάση τις αναφορές.

Για την πολιτική και φυσική ηγεσία της Αστυνομίας η ανυπολόγιστη διαχρονική και ανεπανόρθωτη ζημιά, πέρα από την απώλεια ζωής του 15χρονου, είναι ο αρνητικός επηρεασμός μιας ολόκληρης γενιάς παιδιών έναντι της Αστυνομίας ως φορέα κρατικής εξουσίας.

«Μας ισοπέδωσε ένας άφρονας, από τους λεγόμενους "καταραμένους" του αστυνομικού συστήματος, ένας ημιανειδίκευτος ένοπλος εργάτης τάξης, στη χειρότερη στιγμή της νέας αστυνομικής ιστορίας», λέει χαρακτηριστικά παράγοντας του υπουργείου Εσωτερικών. Εκείνο που δεν λέει είναι ότι συγκεκριμένες πολιτικές στον τομέα Αστυνομία οδήγησαν στα δραματικά γεγονότα της 6ης Δεκεμβρίου.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/12/2008

mareld είπε...

Αγγελική!

Από τις 10 Δεκεμβρίου 1948, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΠΔΑΔ), ένα ηθικό πλαίσιο, που αποσκοπεί στην προστασία των ανθρώπων όλου του κόσμου.
Στο άρθρο 25 της ΠΔΑΔ σημειώνεται: «Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα σε βιοτικό επίπεδο επαρκές για την υγεία και την ευημερία του ίδιου και της οικογένειάς του...».
Στις 10 Δεκεμβρίου, τα Ηνωμένα Εθνη γιόρτασαν την 60ή επέτειο της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΠΔΑΔ). Το παράδοξο είναι πως ποτέ άλλοτε η ρητορική για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ήταν τόσο έντονη και παράλληλα η διεθνής πραγματικότητα τόσο «σκοτεινή».

«η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, αποτελεί την πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου».

"Αυτός ο κόσμος με τις φοβερές ανισότητες, είναι ένας κόσμος, που αποδεικνύεται συνώνυμος της φτώχειας, της ανεργίας, της πείνας, του πολεμικού ολέθρου. Πρόκειται για το παγκόσμιο κεφαλαιοκρατικό σύστημα. Σ΄ αυτόν τον "ελεύθερο" κόσμο των λίγων και εκλεκτών, μια ελευθερία απομένει στα δισεκατομμύρια των πολλών. Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ!!!!"

Κάθε 3 δευτερόλεπτα καπου στη Γη ενα παιδι πεθαίνει εξ αιτίας της φτώχειας...

Αυτά τα αναφέρω γιατί το αίμαι το αδικοχαμένο του Αλέξη με πήγε στην γενική αδικία και την ανισότητα.

mareld είπε...

Χρόνους πολλούς μετα την Αμαρτια που την ειπανε Αρετη μεσα στις εκκλησιες και την ευλογησαν.

Λειψανα παλιων αστρων και γωνιες αραχνιασμενες τ' ουρανου

σαρωνοντας η καταιγιδα που θα γεννησει ο νους του ανθρωπου.

Και των αρχαιων Κυβερνητων τα εργα πληρωνοντας η Χτισις,

θα φριξει. Ταραχη θα πεσει στον Αδη, και το σανιδωμα

θα υποχωρησει απο την πιεση τη μεγαλη του ηλιου.

Που πρωτα θα κρατησει τις αχτιδες του,

σημαδι οτι καιρος να λαβουνε τα ονειρα εκδικηση.

Και μετα θα μιλησει και θα πει:

εξοριστε Ποιητη, στον αιωνα σου, λεγε, τι βλεπεις ;

-Βλεπω τα εθνη, αλλοτες αλαζονικα, παραδομενα στη σφηκα

και στο ξυνοχορτο.

-Βλεπω τα πελεκια στον αερα σκιζοντας προτομες Αυτοκρατωρων

και στρατηγων.

-Βλεπω τους εμπορους να εισπραττουν σκυβοντας

το κερδος των δικων τους πτωματων.

-Βλεπω την αλληλουχια των κρυφων νοηματων.
Ελύτης

mareld είπε...

-Βλέπω τους Στρατοδίκες να καίνε σαν κεριά, στο μεγάλο τραπέζι της Αναστάσεως.

-Βλέπω τους Χωροφυλάκους να προσφέρουν το αίμα τους, θυσία στην καθαρότητα των ουρανών.



Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ’ουρανού σαρώνοντας η καταιγίδα που θα γεννήσει
ο νους του ανθρώπου.
Αλλά πριν, ιδού θα περάσουν γενιές το αλέτρι τους πάνω στη στέρφα γης. Και κρυφά θα μετρήσουν την ανθρώπινη πραμάτεια τους οι Κυβερνήτες, κηρύσσοντας
πολέμους. Όπου θα χορτασθούν ο Χωροφύλακας κι ο Στρατοδίκης. Αφήνοντας το χρυσάφι στους
αφανείς, να εισπράξουν αυτοί τον μιστό της ύβρης και του μαρτυρίου. Και μεγάλα πλοία θ’ανεβάσουν σημαίες, εμβατήρια θα πάρουν τους δρόμους, οι εξώστες να ράνουν με άνθη το Νικητή.
Που θα ζει στην οσμή των πτωμάτων.
Και του λάκκου σιμά του το στόμα, το σκοτάδι θ’ανοίγει στα μέτρα του, κράζοντας: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

-Βλέπω τους Στρατοδίκες να καίνε σαν κεριά, στο μεγάλο τραπέζι της Αναστάσεως.

-Βλέπω τους Χωροφυλάκους να προσφέρουν το αίμα τους, θυσία στην καθαρότητα των ουρανών.

-Βλέπω τη διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών.
Ελύτης ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ

mareld είπε...

Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε
γενεές στους αιώνες των αιώνων!


Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει.
Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει απ’ την πίεση τη μεγάλη του ήλιου.
Αλλά πριν, ιδού θα στενάξουν οι νέοι και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει.
Και θά’ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα.
Και θα’χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας.
Και θα’ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια. Τότε, μην έχοντας άλλη εξορία,
πού να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας απ’ τ’ανοιχτά στήθη του αδειάζοντας,
θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια. Και τον πρώτο λόγο του ο
στερνός των ανθρώπων θα πει, ν’αψηλώσουν τα χόρτα, η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του
ήλιου να βγει. Και πάλι θα λατρέψει τη γυναίκα και θα την πλαγιάσει απάνω στα χόρτα
καθώς που ετάχθη. Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε
γενεές στους αιώνες των αιώνων!

Ελύτης ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ

mareld είπε...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ

Ο Μπρεχτ στην Ελλάδα

Είναι τόσο διάσημος που τον καλούν αν και νεκρό
σε reality να σκηνοθετήσει την πραγματικότητα
πριν σπάσουν τις οθόνες πέτρινες λέξεις
που έχουνκληθεί να εκσφενδονίσουν παιδιά του δημοτικού.

Ευτυχώς έτσι γνωστός που είναι στους μεγάλους
θα αντιληφθούν ότι αφού δεν αλλάζουν οι ίδιοι
δεν μένει επομένως παρά να αλλάξουν παιδιά

mareld είπε...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΟΣ
Η γενική απεργία

Ενα παιδί τρέχει μέσα στις φωτιές.
Η άσφαλτος είναι θάλασσα.
Η φωνή μνήμη και η μνήμη μαχαίρι
που σχίζει τη χάρτινη ησυχία σας.
Ενα παιδί τρέχει μέσα στις φωτιές
να σπάσει την τζαμαρία της Ιστορίας.
Εδώ είναι, εκεί είναι.
Ανοιξη είναι,θέρος είναι,
αέρας είναι και μας παίρνει μαζί του

Ανώνυμος είπε...

Χθές το βράδυ οι δύο προφυλακισμένοι ειδικοί φρουροί πιάστηκαν στα χέρια... Κ έκαναν σαν τρελοί κ φώναζαν ακατάληπτες φράσεις!

Ο λόγος προφανής...
Ψάχνουν άλλοθι.. Θα βγούν τρελοί κ θα γλυτώσουν!!

Θα επικαλεστούν το ακαταλόγιστο κ στην χειρότερη περίπτωση θα μπούν σε κάποιο ίδρυμα...

Αυτό είναι κάτι που με φοβίζει..
Τα επεισόδια θα είναι εντονότερα κ το θέμα θα πάρει εκτάσεις εμφυλίου πολέμου..

Πήρα το θάρρος να παραθέσω το παραπάνω γιατί ήταν ανάλογο της συζήτησης σας...

mareld είπε...

Αγγελική

Το μπλογκ ανήκει σε όλους όπως θα πρέπει να ανήκει και η γνώση..

και τρελούς να τους βγάλουν δεν μας ενδιαφέρει,αυτοί είναι έτσι κι αλλιώς τελειωμένοι..

Τον Αλέξη δυστυχώς δεν μπορούμε να τον φέρουμε πίσω αλλά μπορεί να μας οδηγεί το φωτεινό του χαμόγελο!

Μας ενδιαφέρει να ζήσετε Εσείς μια καλύτερη Ζωή!

Ας αρχίσουμε με δωρεάν παιδεία και περίθαλψη!

Τα φροντιστήρια πρέπει να κλείσουν τώρα και οι γιατροί ας ξαναδιαβάσουν τον όρκο του Ιπποκράτη

"Να κρατώ το καλό του ασθενή ως πρώτη προτεραιότητα Μπορεί να υπάρχουν πολλές συγκρουόμενες "καλές προθέσεις" όπως το καλό της κοινότητας, η συντήρηση των οικονομικών πόρων, η στήριξη του συστήματος δικαιοσύνης ή απλά το να βγάλει λεφτά ο ιατρός".
Την Αμαλία δεν την ξεχνάμε ..και τόσους άλλους..

σου αφιερώνω..
Δεν ξερω τι να παιξω στα παιδια

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά στο Λαύριο
Είμαι μεγάλος με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα
και μάς κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
Μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
Μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους πια
Πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος

Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι
και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς ξανά στην πόλη

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
Μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
Μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιος μας κι ο καινούριος μου εγγονός
Στίχοι - μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Εσείς τα ξέρετε όλα!!!
Φιλάκια!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Τι να γράψω μ'αυτόν τον χείμαρρο μέσα μου που γυρεύει τόπο να διαβεί;

Τι να γράψω στην Αριάδνη;
Μόνο μια φωνή έχω
να ενωθεί με τη δική της...

Τι να πω στείλω στο αμούστακο αγόρι
Δεν θέλω τον λυγμό μου...
Είναι το χαμόγελό του
που δεν μ'αφήνει...

Τι να πω στον προφητικό ποιητή;
Μια λέξη μοναχά...ΑΜΗΝ...

Σημασία έχει να παραμείνουμε άνθρωποι, Κατερίνα...

Ας βάλουμε όλοι ένα χέρι...Ελάτε.
Μας καλούν οι νέοι...
Μας χρειάζεται το μέλλον...
Για να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ'την Ελλάδα...

"Βλέπω τη διαρκή επανάσταση
των φυτών και των λουλουδιών"

Κι είμαστε ακόμα πολύ στην αρχή...

Αστοριανή είπε...

Φοβάμαι αυτόν τον θρήνο των παιδιών...
Άραγε, κυριολεκτούν το τί κάνουν; το τί θέλουν;
είναι αυτά εκείνα που ορύονται ή είναι οι φωνές των γονέων τους π' ακούγονται μέσα απ' τις φωνές τους...
είναι μια αμφίδρομη έκρηξη, μια καθυστερημένη λάβα;

Αν είμαστε εμείς, εκείνα τα παιδιά,
γιατί αργήσαμε;
γιατί αφήνουμε τα τρυφεράδια μας να καίγονται απ' τη δική μας άχνα;

κι αν όλα αυτά γίνονται εις το όνομα της Δικαιοσύνης...
τότε, τί να πουν άλλα παιδιά που δεν έχουν αυτό το προτέρημα της έκφρασης;
Δεν τον καταλαβαίνω πλέον αυτό το κόσμο.
Εύχομαι, πάντως, καλύτερες μέρες.
Λιποψυχήσαμε, και πού θα πάει...
Υιώτα,
ΝΥ