Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να 'χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας αύριο, θα τη διαβάζουν τα παιδιά
στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων..
Τάσος Λειβαδίτης


Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

..Κι ένα παιδί σα δάκρυ ωραίο, αγγελούδι..





Αλέξη! Το γέλιο σου ο δρόμος μας..


"Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις, χτύπα με αλλού, μη σημαδέψεις την καρδιά μου. Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο. Δε θάθελα να το λαβώσεις".
Στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη


vlefaro mou ahdonidhs xronhs





Ενα ποίημα για τον Αλέξη, με αγάπη και τρυφερότητα

Kirkh70

ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ


Kirkh70

Τρία ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη που είναι σα να γράφτηκαν για το σήμερα.Θα ήθελα αυτό το βίντεο,να το αφιερώσω στον Αλέξη Γρηγορόπουλο

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ-ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ


Ένα τραγούδι απο το Νίκο Κυριακάκη αφιερωμένο στον άδικο χαμό του μικρού Αλέξη

Νίκος Κυριακάκης - Όλα σου τα όνειρα


ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ - GIA TON ALEXI



ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα-ταραντούλα
Κι όλοι ετρέξαν να τη δουν.
Άλλος της πέταξε ψωμί κι άλλοι της ρίξαν πέτρα,
Απ' την ασχήμια να σωθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι
Ένα παιδί --
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι.
Είπε --

Κι είπε - "Ποτέ σου μη τους πεις τι άσχημοι που μοιάζουν
Αυτοί που σε σιχαίνονται μα στέκουν και κοιτάζουν.
Κι είπε - "Ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλονε στα μάτια
Γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια."

Μια μέρα ήρθε στο χωριό άγγελος πληγωμένος
Τον φέραν σ' ένα κλουβί,
Και κόβαν εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος.
Την ομορφιά του για να δουν.

Κι ένα παιδί σα δάκρυ ωραίο, αγγελούδι
Ένα παιδί --
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι.
Ένα παιδί --

Κι είπε - "Αν θέλεις να σωθείς από την ομορφιά σου
Πάρε τσεκούρι και σπαθί και κόψε τα φτερά σου.
Κι είπε - "Ποτέ σου μην κοιτάς τον άλλονε στα μάτια
Γιατί καθρέφτης γίνεσαι κι όλοι σε σπαν κομμάτια."


MIRROR

One day a tarantula-woman came to the village.
And everyone rushed to see her.
Someone threw bread at her, others threw stones
To save themselves form her ugliness.

And a child gave her a red flower as a present
A child,
Asked her to sing a song,
And she said:

She said: "Never tell them how ugly they are
Those who think you are revolting, but who keep on looking at you, anyway.
She said: "Never look at others in the eye
Because you'll turn into a mirror and they'll shatter you."


One day a wounded angel came to the village,
Carried there locked in a cage.
And the wild crowds bought tickets
To glimpse his beauty.

And a child as beautiful as a tear, a cherub,
A child,
Asked him to sing a song,
And he said:

He said: "If you wish to be saved from your beauty,
Take an axe and a sword and sever your wings."
He said: "Never look at others in the eye
Because you'll turn into a mirror and they'll shatter you."


9 σχόλια:

mareld είπε...

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
Τάσος Λειβαδίτης

mareld είπε...

«Τραγουδάω εσάς, αδέρφια μου/ εσάς που χτίζετε τις μεγαλουπόλεις/ τραγουδάω εσάς, μικρά μου αγόρια/ που ξεπαγιάζετε πουλώντας σπίρτα στους δρόμους του χειμώνα/ εσάς που φοράτε εφημερίδες κάτω απ' τα τριμμένα σας σακάκια/ τραγουδάω εσάς που ξεκινάτε κάθε αυγή/ κουβαλώντας κάτω απ' το τρύπιο πουκάμισό σας ένα κομμάτι ψωμί/ κι ολάκερη την ισότητα του κόσμου»
Τάσος Λειβαδίτης

mareld είπε...

«Κάποτε, καθώς φεύγεις/

πηγαίνοντας σε μια μεγάλη μάχη/

θα σου 'τυχε ν' ακούσεις ξαφνικά από 'να παράθυρο/

ένα πιάνο να παίζει./

Ισως ένα κορίτσι με άσπρα δάχτυλα/

ή ένας άντρας με δυνατά χέρια/

να παίζουν αυτόν τον λυπημένο σκοπό/

που σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια, τους χαμένους έρωτες/

όλα όσα ονειρεύτηκες χωρίς να τα ζήσεις/

τα γιασεμιά που σου γυρίσανε/

την καρδιά σου που την ποδοπατήσαν./

Εσύ στέκεσαι με το στόμα ανοιγμένο/

ακούγοντας κάτω απ' τη βροχή-/

μα πρέπει να βιαστείς, προχωράνε οι άλλοι/

χάθηκαν κιόλας στη στροφή του δρόμου./

Κι όπως ξεκινάς με πλατύ βήμα/

τα παιδικά σου χρόνια/

οι χαμένοι έρωτες/

όλα όσα ονειρεύτηκες χωρίς να τα ζήσεις/

τα γιασεμιά που σου γυρίσανε/

η καρδιά σου που την ποδοπατήσαν/

ξεκινάνε κι αυτά πλάι σου -/

να πολεμήσουν/

μαζί σου.»
Τάσος Λειβαδίτης

P. Kapodistrias είπε...

Πάει, εχάθη το παιδί...



... κι εμείς μολοντούτο συνεχίζουμε να φυτο-ζωούμε...

Aνεμος είπε...

"Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις/ χτύπα με αλλού/ μη σημαδέψεις την καρδιά μου./ Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο./ Δε θάθελα να το λαβώσεις".

Αστοριανή είπε...

ΧΙΟΝΙΖΟΝΤΑΣ

στον Αλέξανδρου Γ.

Κι εγώ,
που γίνομ΄ ένα με το χιόνι
κι αδυνατώ το λογισμό να ζέψω,
πως θα σε βρώ
κατ' απ' το πάλλευκο σεντόνι,
πώς τη γλυκιά σου ομορφιά θε ν' αγναντέψω
και να σου πω
έστω, με τ' άχαρο το κρώξιμο
του γκιώνη:
ένα παιδί σαν χάνεται,
πάντα η καρδιά ματώνει.

Υιώτα Στρατή,
Νέα Υόρκη

Nobilis είπε...

Ωραία δουλειά για τον Αλέξη.
Σ' ευχαριστούμε mareld,
σ' ευχαριστούμε πολύ.

Κι οι στίχοι του Λειβαδίτη λες και γράφτηκαν γι αυτά που έγιναν.

Αλλά, τίποτε δεν πάει χαμένο.
Τίποτε.

Με εκτίμηση
Το χαμομηλάκι

kiki είπε...

Χάος...

Ανώνυμος είπε...

Καλά Χριστούγεννα εύχομαι κι ένα καλύτερο 2009