¨Te lloraré siempre – ¿me oyes? – solo, en el Paraíso¨
Παιχνίδι!
Έλαβα πρόσκληση από τη Γητεύτρια μας
Οδηγίες
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Από κείνη τη μέρα με τις έντονες χαρές
Που μοιάζουν παράδοξα
Με τις μεγάλες λύπες..
Μετά χαράς θα έδινα από τη ζωή μου χίλια χρόνια
Για να αναπαυτώ ένα βράδυ μες στων ματιών της
την Απεραντοσύνη.. {Κου Τι}
Ήταν βέβαιο ότι εξακολουθούσαν να τον κατατρέχουν
οι μαγευτικές ορχιδέες,
αλλά δεν τολμούσε καν να τις αναφέρει στους στίχους του.
4 σχόλια:
΄Ομορφο απόσπασμα, αλλά Βρε φιλενάδα μου,
- μαθουσάλας ήταν, που θα διέθετε 1000 ολόκληρα χρόνια για των ματιών της την απεραντοσύνη;
- τί σημαίνει εκείνο το εντός αγκυλών {Κου-Τι}..
- Ποιός ο συγγραφέας;
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γλαρένια μου!
Δεν έχεις ακούσει που λένε:
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΑΙΩΝΙΑ
ΝΑ' ΧΕΙΣ ΤΥΧΗ ΝΑ' ΧΕΙΣ ΤΥΧΗ
ΚΙ Η ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΤΥΧΕΙ;
TO ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥ ΤΑ ΤΕΛΩΝΙΑ
ΜΕΣ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΤΑ ΦΥΚΙΑ
ΜΕΣ ΣΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΧΑΛΙΚΙΑ
ΤΟ ΦΥΤΕΥΟΥΝΕ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ
ΠΡΙΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΝΑΤΕΙΛΕΙ
ΤΟ ΜΑΓΕΥΟΥΝΕ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ
ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ' ΒΡΕΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ' ΒΡΕΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΚΕΛΑΗΔΟΥΝ ΑΛΛΟΙΩΣ ΤΑ ΑΗΔΟΝΙΑ
ΔΕΝ ΓΕΛΑΝΕ ΜΗΤΕ ΚΛΑΙΝΕ
ΜΟΝΟ ΛΕΝΕ ΜΟΝΟ ΛΕΝΕ
-ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΑΙΩΝΙΑ
ΝΑ' ΧΕΙΣ ΤΥΧΗ ΝΑ' ΧΕΙΣ ΤΥΧΗ
ΚΙ Η ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΤΥΧΕΙ
ΚΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΑ ΜΕΡΗ
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ
ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΙ
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΙ
ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ
Στα φτερά των Γλάρων σου όμως βλέχτηκε η Πεταλούδα μου μαζί με το όνειρό της. Την πεταλούδα μου έρχομαι να την πάρω, το όνειρο ας μείνειμε τους γλάρους σου.
Το Κου-Τι είναι το όνομα της Ομορφιάς που είναι αφιερωμένο το ποίημα.
Αγκαλίτσες!
Έτσι ήθελε τον ήρωά του ο Pham Quat Xa, ως καλλιτέχνη που «φτιάχνει τον χώρο όπως η γυναίκα ζυμώνει το ψωμί και τον χρόνο όπως ο υφαντουργός που υφαίνει τα όνειρα και τα μετάξια του».
Να 'σαι καλά νεράιδά μου!
Φιλάκια πολλά!
Φιλιά και στη Γλαρένια μας μια και τη συναντώ εδώ...
Γίναμε πολλοί και χανόμαστε. ;)
Υακινθάκι μου!
Οι ποιητές αυτοί οι άγγελοι
δουλευτές τ' Ουρανού!
Κιμ Λε Μο
Πάντα ρίχνεις μια πινελιά, όπως εσύ ξέρεις!
Φιλάκια!
Δημοσίευση σχολίου