Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να 'χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας αύριο, θα τη διαβάζουν τα παιδιά
στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων..
Τάσος Λειβαδίτης


Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Ομορφιά Beauty Belleza Skönhet






"Beauty is unbearable, drives us to despair, offering us for a minute the glimpse of an eternity that we should like to stretch out over the whole of time". Α Camus





΄Υμνος στην Ομορφιά

΄Eρχεσαι απ'τον βαθύ ουρανό ή μια άβυσσος σε βγάζει
Εσέ, Ομορφιά; Το βλέμμα σου θείο , σατανικό
Μαζί με το ευεργέτημα το έγκλημα μοιράζει,
Γι'αυτό μπορώ με το κρασί πως μοιάζεις να σου πω.

Κρύβεις βαθιά στα μάτια σου ανατολή και δύση
Σκορπάς αρώματα σαν μια βραδιά θυελλική
Το φίλημά σου φίλτρο είναι, το στόμα σου μόσχου βρύση,
Που κάνουν τον ήρωα άνανδρο και ανδρείο το παιδί.

Απ'το μαύρο βάραθρο ή απ' τα αστέρια φτάνεις;
Η μοίρα το φουστάνι σου σαν σκύλος ακολουθά
Τον κόσμο πότε μια χαρά πότε ρημάδι κάνεις,
Και κυβενάς τα πάντα Εσύ, δίχως ευθύνη μία.

Πάνω σε πτώματα , Ομορφιά, πατάς και κοροϊδεύεις
Η Φρίκη από τα διαμάντια σου δεν λείπει, τα καλά
Κι ο Φόνος, από τα πιο αρεστά στολίδια που μαζεύεις,
Χορεύει στην περήφανη κοιλιά σου ερωτικά

Η αίγλη που γύρω ο θαυμασμός ο εφήμερος σου στέρνει,
Σπιθοβολά, φλογά και λέει «Ευλογημένη Αυτή!»
Κι ο αλαφιασμένος εραστής, πάνω από 'σε όταν γέρνει,
Χαϊδεύει, λες, τον τάφο του, σαν να ψυχομαχεί

Είτ' έρχεσαι από τον ουρανό, τον Άδη, τι με νοιάζει,
Τι, Ομορφιά, τέρας τρανό, αθώο, φοβερό,
Αφού μάτι και γέλιο σου και πόδι σου με βάζει
Σ' άγνωστους κόσμους που αγαπώ χωρίς να τους ιδώ;

Σειρήνα ή Άγγελος, Θεός ή Σατανάς μπροστά μου,
Ω, τι με νοιάζει, αφού με αυτήν την νεραϊδοματιά,
Κάνεις  ω φως, ρυθμέ, ευωδιά, μόνη βασίλισσά μου!
Τη Γη πιο ωραία και τη στιγμή λιγότερο βαριά;

Charles Baudelaire

4 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Όντεν ανθεί η γιαμυγδαλιά
κι ο πεύκος όντε δένει
κι η κοπελιά σα στολιστεί
το νου τ' ανθρώπου παίρνει.

Ιωάννης Κονδυλάκης


Κάπως έτσι σε φαντάζομαι! Να ξετρελαίνεις! Εντελώς ξελογιάστρα! Είτε ως αμυγδαλιά είτε ως φλογερή τσιγγάνα!
Buenos días guapa!!!
Un abrazo fuerte fuerte!

mareld είπε...

Υακινθάκι μου!
Τώρα κλάμα!
Να επισκεφτεις το γλυκοχαράζει.
Θα σου αρέσει πολύ.
Θα μάθεις και την ιστορία του.
Φιλάκια!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Καλημέρα, καλημέρα!
Είπα να ανταποδώσω την επίσκεψη και μπήκα στην αυλή της ποίησης, των ισπανικών, της μουσικής - κομμάτια αναπόσπαστα και πολύτιμα της μικρής μου διαδρομής.
Ερασιτέχνης, πολύ ερασιτέχνης, blogger, κυρίως για να προσφέρω στα "παιδιά μου", του σχολείου μου, ένα χώρο έκφρασης, επικοινωνίας κι ίσως ένα μικρό άσυλο καθαρότητας, "πέφτω" πάνω σε σας και γοητεύομαι με τις κρυμμένες ομορφιές που υπάρχουν σε τόσους ανθρώπους.
Χάρηκα πολύ, λοιπόν, mareld,για το μπιλιετάκι σας. Σε αναζήτηση καταφυγίου θα έρχομαι κάπου κάπου να κλέβω απ'τους θησαυρούς σας.
ΥΓ. Δεν ψάχνεις και λίγο τον καταλανό, τον Lluis Llach; Έχει υπέροχες μουσικές.( Άκουσε, π.χ, το t´estimo ή το un nuvol blanc )
Pues...¡encantado!

mareld είπε...

Διονύση! Querido amigo! Bienvenido!
Que alegria!

Ήρθες κεφάτος και με δώρα. Είσαι πάντα καλοδεχούμενος και όπως μου έγραψε και ένα φίλος ποιητής ο Φαίδωνας Θεοφίλου, στο γλυκοχαράζει,"η ομορφιά φτάνει για όλους και περισσεύει".
Σου μιλάω στον ενικό γιατί έτσι νιώθω και ελπίζω να νιώσεις έτσι καιεσύ σύντομα.
Τώρα θα ακούσω τις μουσικές σου.
Σε ευχαριστώ.
Να έχεις ένα καλό απόγευμα.